Search

Kontakt

Galeria Sztuki im. Jana Tarasina
 
pl. Św. Józefa 5
62-800 Kalisz
tel/fax 62 767 40 81

 

Wystawa laureatów i finalistów Międzynarodowego Konkursu na Eksperyment w Sztukach Wizualnych – „Próba 3”

Wystawa jest zestawieniem starannie wyselekcjonowanych prac interdyscyplinarnych  oraz wykonanych w tradycyjnym warsztacie podejmujących ryzyko, ingerencję lub zbiór działań o charakterze eksperymentu. Na wystawę zakwalifikowano 13 projektów. Wydarzeniu towarzyszy katalog.

Do konkursu swoje prace zgłosiło 88 artystów z Polski, Niemiec, Rosji, USA.

SKŁAD JURY:

prof. Jarosław Kozłowski – Przewodniczący Jury
prof. Katarzyna Józefowicz
prof. Szymon Wróbel
Jakub Tarasin – grafik
dr Joanna Dudek – dyrektorka

NAGRODY:

Grand Prix – nagrodę Prezydenta Miasta Kalisza oraz 10 000 zł otrzymała Ludmiła Kaczmarek za pracę pt. „AVANT_garde”. Jury nagrodę przyznało za  nawiązanie do najważniejszych tradycji polskiej awangardy i twórczą interpretację sztuki Władysława Strzemińskiego.

Nagrodę Przewodniczącego Rady Miejskiej Kalisza i 5 000 zł otrzymała Anna Palusińska za pracę pt. „Tożsamości”. Uzasadnienie werdyktu: za próbę przemyślenia pamięci po Shoah, wyrażonej bez zniekształcenia obrazu przeszłości i oddania sprawiedliwości anonimowym ofiarom, którym historia usiłowała odebrać prawo do żałoby.

Nagrodę Galerii Sztuki im. Jana Tarasina, 2 000 zł oraz wystawę indywidualną przyznano Izabeli Łęskiej za pracę pt. „Spacery subiektywne” . Werdykt uzasadniono  innowacyjnym użyciem nowych technologii w celu przemyślenia naszej obecności w publicznej przestrzeni miejskiej.

Nagrodę Wydziału Pedagogiczno-Artystycznego UAM w Kaliszu (wystawę w przestrzeni uczelni)  przyznano  ex-aequo Sylwii Jakubowskiej-Szycik za pracę pt. „Kingsize/Przeobrażenie”  i Agnieszce Mastalerz za pracę Bez tytułu ( Remote control) cykl termogramów.

ARTYŚCI:

Dmitrij Buławka-Fankidejski

Sylwia Jakubowska-Szycik

Ludmiła Kaczmarek

Michał Knychaus

Kamila Kornaga

Szymon Kula

Izabela Łęska

Małgorzata Łuczyna i Jacek Złoczowski

Agnieszka Mastalerz

Anna Palusińska

Anna Szmidt

Weronika Teplicka

Jakub Wawrzak

Organizator:

Galeria Sztuki im. Jana Tarasina w Kaliszu, Miasto Kalisz

Patronat Honorowy:

Prezydent Miasta Kalisza

Partnerzy Konkursu:

Ergo Hestia Oddział w Kaliszu, Fundacja  Artystyczna Podróż Hestii

Wydział Pedagogiczno-Artystyczny UAM w Kaliszu – fundator nagród

Partnerzy Galerii:

Galeria Amber, Polifarb, M&P Alkohole i Wina Świata

Patroni medialni:

Magazyn SZUM, Fundacja Bęc Zmiana, Format, Kultura Dostępna, TVP3, Radio Poznań, FaktyKaliskie.pl, Express Kaliski, Cotucotam.pl, Calisia.pl, Radio Centrum 106.4, Ziemia Kaliska, Życie Kalisza

 

Opisy prezentowanych na wystawie prac:

Ludmiła Kaczmarek,AVANT_garde, 2017
Avant­_garde to projekt artystyczny inspirowany sztuką awangardową i twórczością Władysława Strzemińskiego. Ideą projektu jest przesłanie „artystą może być każdy”. Pisząc słowo, zdanie, ciąg liczb, każdy może stworzyć własny, niepowtarzalny obraz. Każdej literze klawiatury przypisane są odpowiednie elementy graficzne (naśladujące rysunek, kształt, kolor), ale przekształcone i przedstawione za pomocą grafiki wektorowej.

Anna Palusińska,Tożsamości, 2017
Na cykl Tożsamości składają sie archiwalne portrety kobiet więzionych w obozie koncentracyjnym Auschwitz-Birkenau. W tym projekcie artystka poprzez proces krystalizacji ukazuje próbę powrotu do tożsamości jednostki, posiadającej własne życie, wolność i autonomiczną osobowość. Główna uwaga kierowana jest na portretowanego człowieka bez towarzyszącego mu piętna obozu koncentracyjnego.

Izabela Łęska, Spacery subiektywne, 2014
Artystka prezentuje 36 czarno-białych wydruków i opisów, które są efektem spacerów w przestrzeni miejskiej. W rezultacie powstał rodzaj zapisu w postaci linearnego obrazu, który staje się jednocześnie formą miejskiego rysunku.

 Sylwia Jakubowska – Szycik, Kingsize/Przeobrażenie, 20142017
Instalacja, którą artystka realizuje od 2014 roku, składa się z wielu figurek z tworzywa sztucznego. Część z nich została pomalowana na kolorowo, część – na czarno i srebrno. Z każdym wystawieniem pojawia się jej inna, bardziej rozwinięta odsłona. Instalacja funkcjonuje w różnych konfiguracjach – w zależności od kontekstu miejsca, czasem tematu.

Agnieszka Mastalerz, Bez tytułu (Remote control), 2017
Artystka prezentuje topograficzną serię termogramów przedstawiających miejsca, w których podejmowano/podejmuje się wpływowe decyzje. Centralnym punktem każdego z termogramów jest architektoniczny przykład ucieleśnienia władzy. Cykl odnosi się do człowieka – jako determinanta i podmiotu.

Dmitrij Buławka-Fankidejski, Metamorphosis  z cyklu Pytanie o przestrzeń, 2015-2017

Kompozycja zatytułowana „Metamorphosis” składa się z jedenastu rzeźb w formie wodnych soczewek. Tworzone obiekty częściowo przenikają się wykreowaną przez artystę przestrzeń soczewek. Jest to pewnego rodzaju „zapis eksperymentalny”. Rzeźby poddane są próbie czasu, zachodzi między innymi proces degradacji materiału (destrukcja przez korozję). Paradoksalnie, wodne środowisko sprzyjające korozji i niszczeniu może stać się bezpieczną przestrzenią. Soczewka zaburza pełny, realny odbiór wnętrza obiektu.

Michał Knychaus, Obiekt zidentyfikowany/ Identified object, 2016

„Obiekt Zidentyfikowany” to aluminiowy odlew przedstawiający, w pomniejszonej skali, fundament budynku. Pozostałość stanowi materialne świadectwo dawnego domu, który niszczał i podlegał dyspersji w czasie. Artysta mieszkając w bloku nieopodal był świadkiem wszystkich faz jego rozpadu. Wykorzystując drona i oprogramowanie  do terenowego skanowania 3D Michał Knychaus wykonał dokumentację pozostałego fundamentu. Uzyskane w ten sposób cyfrowe dane posłużyły do stworzenia matrycy oraz wirtualnej symulacji obiektu.

Kamila Kornaga, Zamknięte w szkle, 2016-2017

Nadrzędną intencją artystki jest nawiązanie i możliwość obserwacji niezaprzeczalnej korelacji pomiędzy sztuką i nauką. Poszukując inspiracji postanowiła skupić się na rzeczach najprostszych – na jedzeniu. Zaprezentowane na wystawie szklane próbki są efektem eksperymentu z materią organiczną i szkłem. Motywacją doświadczenia byłą chęć umieszczenia zwykłych, znanych z codziennego życia substancji w innym kontekście. Pożywienie zamykane w szkle, w różny konfiguracjach, na skutek temperatury spala się i topi, tworząc nieobserwowalne na co dzień abstrakcyjne obrazy.

Szymon Kula, Atrapa, 2017

Projekt Atrapa to instalacja/obiekt w postaci płóciennego namiotu. Zastosowane  wzory oraz kształt obiektu nadają mu wygląd stereotypowej chatki. W swojej charakterystyce Atrapa posiada jednak cechy dokładnie odwrotne od tych, które przyjęliśmy kojarzyć z funkcją domu. Konstrukcja pozbawiona jest wejścia – w ten sposób wnętrze ;pozostaje nieodkryte, prowokując obserwatora do formułowania domysłów i snucia hipotez. Za zgodą artysty praca będzie eksponowana przed Galerią w kontekście politycznych dyskusji nad przyjęciem uchodźców.

Małgorzata Łuczyna i Jacek Złoczowski, Memory Morph, 2017

W pracy wykorzystano technikę morfingu służącą płynnemu i automatycznemu przetwarzaniu elementów w programach komputerowych. Technika ta została celowo wykorzystana w oparciu o błędne dane. Przekształceniu zostały poddane dwa całkowicie odrębne i nieprzystające do siebie wizualnie modele 3D: budynek Galerii BWA w Bielsku-Białej i budynek synagogi. W wyniku takiego procesu budynek galerii uległ deformacji, a nie płynnemu przejściu z jednego kształtu w drugi. Tak stworzony, niedoskonały i zdeformowany model został wkomponowany w grafiki używane w aplikacji Google Street View. Na potrzeby projektu stworzona została strona internetowa (www.memorymorph.pl).

Anna Schmidt, Rekonstrukcja, 2017

Na projekt składają się 3 fotografie oraz model wykonany w plastelinie umieszczony w muzealnej gablocie. Projekt „Rekonstrukcja” to próba zmierzenia się z takimi zjawiskami jak wspomnienie i wyobrażenie. W odczuciu artystki są to stany, które bardzo często przeplatają się ze sobą budując wciąż na nowo obraz minionego do tej pory życia. Projekt to swobodna interpretacja pewnego chłopięcego wspomnienia, które stało się dla autorki pretekstem do tego, aby w przewrotny sposób pokazać je publiczności.

Weronika Teplicka, Stany tymczasowe II, 2016
Praca składa się z 7 elementów/obiektów malarskich. Jest to wybór z działalności zapoczątkowanej w 2016 roku. Każdy obiekt został wykonany z jednego z wcześniejszych obrazów, odrzuconych i niezaakceptowanych, ściągniętych z krosna malarskiego. Artystka wycinała z nich mechanicznie równe pasy, sklejała, ściskała w prasie, chcąc je skompresować, zmienić stan. Tym samym chciała stworzyć próbę pokazania obrazów nienadających się do ekspozycji w przypuszczalnie bardziej intrygującej formie.

Jakub Wawrzak, Wspomnienie, 2017
Filozofowie oraz teoretycy percepcji, odwołując się do zagadnienia obrazów wirtualnych, relacji międzyobrazowych i zjawiska „projekcji”, posługują się różnorodnymi koncepcjami, które bez wątpienia łączy wspólna teza. Bardzo dobrze przybliżają ją słowa Henriego Bergsona: Percepcja jest całkowicie przeniknięta obrazami – wspomnieniami, które ją dopełniają, interpretując zarazem. Kultura obrazów medialnych, w której funkcjonujemy, nieustannie zmienia sposób przywoływania i formowania materiału pamięciowego. Właściwe tym obrazom wizualne formuły, wnikają w strukturę wspomnień modyfikując je bezpowrotnie. Doświadczenia i refleksje  z tym związane autor stara się implikować bezpośrednio w treść wizualną projektu i użyte środki formalne.  Umieszcza je na płaszczyźnie relacji dzieło-odbiorca.

(Opisy dzięki uprzejmości artystów)

 

Biuletyn Informacji Publicznej Artyści Kaliscy Facebook Twitter YouTube

Instytucja Kultury Miasta Kalisza